ساقی عشق
به نماز که می‌ایستی آسمان، گم می‌شود... . ملکوت، در تو محو بهشت، در تو غرق... . مست می‌شود در و دیوار مسجد در تب و تاب سر از سجده برداشتن و سر بر سجده نهادنت . نمازت، شأن ِ نزول ِ تبارک است... محراب، نفس می‌کشد، هر ذکر ِ تو را... مسجد، بندگی می‌کند، قدقامت ِ تو را... با هر رکوع و سجودت، حیات ِ دوباره می‌بخشی آفرینش را و جان ِ تازه می‌دهی آسمان را . تو در نمازی و آفرینش در سکوت ِ محض، غرق ِ تماشای ِ تو... و تو در خدای خویش محو... . به رکوع خم می‌شوی و هفت آسمان، با تو تعظیم می‌کند... . آسمان در تو بند تو در پرودگار، غرق... باران ِ تبارک است و تپش‌های آسمان به پهنه‌ی سجاده‌ات... و در امتداد ِ همین رکوع در گیر و دار ِ دل و دلدادگی... انگشت اشارتت، سوی خود می‌خواند مرد ِ مسکین را مسکین در اشارت ِ آن دست، بهشت می‌بیند... سمت ِ تو می‌آید و تو خاتمش می‌بخشی... آسمان مدهوش می‌شود... - فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ - خدا بر تو فخر می‌کند و در ازای ِ خاتمی که بخشودی ولایتت می‌بخشد... إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ . جبرئیل هم به طواف ِ رکوعت آمده است... بال و پرش ببخش... . اجر این نوشته تقدیم به هرکس - حی یا میت - که حب علی در دلش باشد.
| Design By : Pichak |
